ความเป็นมาของ Bluenary (บลูเนรี่)

บลูเนรี่ ได้ถูกจัดทำเป็น Fan Page หลังจากผมได้ทำกลุ่ม ชมรมคนเดินป่า ขึ้นในปี พ.ศ. 2555 โดยมีจุดประสงค์หลักที่ต้องการทำให้ Bluenary เป็นตัวกลางในการให้ข้อมูล ให้ความรู้ ของกลุ่มบุคคลที่สนใจเรื่องการเดินป่า แบบจริงจัง โดยยังคงให้ความสำคัญกับคำว่าธรรมชาติ มากที่สุด

หัวข้อที่ผมสนใจ และอยากให้ นักเดินป่า ทุกท่านได้ตระหนักถึง หลายประการ เช่น ขยะ, การก่อนเสียง, การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และการเคารพต่อธรรมชาติอย่างมากที่สุด และที่สำคัญไปกว่านั้น การเข้าถึงข้อมูลแหล่งชุมชน อุทยานแห่งชาติ การติดต่อขอข้อมูลการเดินป่าแต่ละสถานที่เช่นกันด้วย

ภาพการเดินป่าครั้งแรกของผม

สถานที่เดินป่าที่แรก ของบลูเนรี่

ย้อนกลับไปในช่วงสมัยทำงานประจำที่บริษัท ทำเว็บไซต์ แห่งหนึ่ง เจ้านายผู้ใจดีของผมชักชวนให้พนักงานในบริษัท ไป Outing กันแบบลุยๆ มันส์ๆ โหดๆ นั้นคือ ภูกระดึง ช่วงเวลานั้นพวกเราทั้งหมดตื่นเต้นกันยกใหญ่ ต่างพากันสั่งซื้อถุงเท้ากันทาก เสื้อกันหนาว หรืออื่นๆ อีกมากมาย เพื่อเตรียมตัวไปเดินป่าครั้งแรก ซึ่ง ณ ตอนนั้น ผมแทบไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการเดินป่า แต่กลับกันเจ้านายผมในสมัยวัยรุ้น ไปเดินป่ามาเกือบทั้งประเทศไทยแล้วก็ว่าได้

ณ วันที่ไปถึงหน้าที่ทำการอุทยานแห่งชาติภูกระดึง จนไปถึงผาหล่มสัก และลงกลับมาที่ทำการ อช. อีกครั้ง จึงกล่าวได้เลยว่านั้นคือ ผืนป่าแรกของผม และมีคำพูดๆ คำนึงที่ผมพูดกับแม่ค้าบน ซัมแฮก ก่อนลงมาว่า ครั้งเดียวเกินพอครับ ไม่ขอมาอีกแล้ว ป้าแม่ค้าสวนกลับมาทันทีว่า ไอหนู! คนที่พูดแบบนี้อะนะ กลับมาเดินที่นี้ทุกรายแหละลูกเอ้ย สุดท้ายมาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องอาถรรพ์นี้ก็เป็นจริงพร้อมกับการกลับไปภูกระดึง ครั้งที่ 2 และจะมีครั้งต่อๆไป อีกแน่นอน

จุดยืนของบลูเนรี่

ป่าต้องเป็นป่า นักท่องเที่ยวเป็นแค่เพียงผู้มาเยือน

หลายๆครั้งนะ ที่ผมเห็นขยะเกลื่ิอนกลาดเต็มลานกางเต้นท์ และทางเดินไปยังจุดตั้งแคมป์ของป่าแต่ละแห่ง สมัยที่ยังเริ่มทำกลุ่มแรกๆ ผมถึงขั้นประจานกลุ่มต่างๆ ที่ไปเที่ยววันเดียวกันว่าไม่รักษาความสะอาดเรียบร้อย ปล่อยให้ลูกทริปหรือคนในกลุ่มทำอะไรแบบนี้ได้ยังไง แต่แล้ววันนึงผมก็ต้องหยุดพูดสิ่งเหล่านี้ เพราะจำนวนคนเดินป่าเพิ่มมากขึ้น ทุกอย่างกลายเป็นเทรนด์ ผมทำได้แค่เพียงคนที่ทำอะไรแบบเงียบ ก้มหน้าก้มตาเก็บในจำนวนที่ไหว เดินป่าเจอขยะกลางก็เก็บ วันกลับก็เอาลงกลับมาทีเดียว ทำไปแบบไม่ต้องหวังว่ามันจะดีขึ้น แต่แอบหวังว่าสักวันคนเดินป่าจะให้ความสำคัยกับมันมากขึ้นเท่านั้น

สิ่งที่อยากทำให้เป็นจริง

สิ่งเหล่านี้ล่วนแต่เป็นความฝันของแอดมินชมรมคนเดินป่าแอยากทำมันขึ้นให้เป็นจริงเพียงเท่านั้น

  • รณรงค์เก็บขยะในเขตอุทยานแห่งชาติหรือป่าที่เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติ
  • บริจาคของ และอุปกรณ์ สำหรับเจ้าหน้าป่าไม้ ที่ใช้ในการลาดตระเวน
  • มีตติ้งครั้งที่ 1 ของชมรมคนเดินป่า
  • แอพพลิเคชั่นแจ้งเบาะแสผู้ละเมิดกฏของการทิ้งขยะ

ความฝันผมจะเป็นจริงหรือไม่ อยู่ที่วันนึงทุกคนจะให้ความร่วมมือแก่พวกเรา เท่านั้นเอง